Düşerek rahmine hava, su, toprak

Yeryüzü canlandı aşka değince

Tohumlar kök salıp, açınca yaprak

          Kayalar zorlandı aşka değince

Aşka davet dedi güneş, ay, yıldız

Zamanla dans etti geceyle, gündüz

Bir sofra sunuldu, sonsuz, kusursuz

Sahibi sırlandı aşka değince

Her canlı bir yola düştü koyuldu

Kimi telef oldu,  kimi yayıldı

İnsanın nefesi en son duyuldu

Sevdalar korlandı aşka değince

Âdem, sahiplendi, aşkı yüklendi

Gönüllere bin bir nakış eklendi

Ölüm gölgesinde murat beklendi

Zehirler ballandı aşka değince

Ardına takarak kuş ile kurdu

          Yerlerde, göklerde Mevla’yı sordu

Bir düştü uyandı kendini buldu

Ol Yunus nurlandı aşka değince

Güzellerde dedi Karacaoğlan

Gönül deryasında dolandı han, han

Kuş dilinde buldu Sultan Süleyman

Saraylar sallandı aşka değince

 Leyla dedikleri kara kuru bir kız

 Mecnun’u çöllerde eyledi susuz

 Bu sevda bir başka bilemezsiniz

 Çok çöller güllendi aşka değince                     

                 "Aşk, aşk " dedikleri göklerde nurdu              

                  İndi yüreklere köşk, saray kurdu

                  Et, kemik içinde bir de can buldu

                  Hıdır Çam, dillendi aşka değince…