Ben, senin cömertliğini sevdim

     Babamın tarlası gibi

          bire beş verişini;

Ben, senin umutlarını sevdim

      zifiri gecelerde

            güneşe gülüşünü.

Ben senin dostluğunu sevdim

     zulamda ki günahlarıma

           yorgan oluşunu

Ben senin mertliğini sevdim

      en acımasız sorgularda bile

              dimdik duruşunu

Ben senin gözlerini sevdim

      dört yanı ak gören

Ben senin sözlerini sevdim

       karanlıklarda gülen

Ben senin ellerini sevdim

      harama değmeyen

Ben senin dillerini sevdim

      yalan ne bilmeyen

Ben seni severken,

     teninden ötede

           cana dokundum.

Ben seni severken

     sen yoktun aslında

            bana dokundum.